Zasłyszana i zebrana od najstarszych mieszkańców wsi przez p. Zofię Kondys (nauczycielkę w latach 1936-48). Pierwszą szkołę wybudowano w Harkabuzie około 1885 r. - taka data była wyryta na „sosrębie". Jednym z najstarszych nauczycieli był Antoni Szymara (Szimara) z Podwilka. Po nim uczył Karol Chowaniec, również z Podwilka. Gdy poszedł do wojska (czy też wyjechał) uczyła jego żona. Uczyli oni po węgiersku (czasy przed I wojną światową). Nauczyciele uczyli też religii - ksiądz nie przyjeżdżał. W czasie I wojny światowej uczył chłop z Harkabuza - Kapuściak. Ten nie znał madziarskiego - uczył w języku słowackim zwłaszcza religii oraz czytania i pisania. Legenda głosi, że chodził on w stroju orawskim i w kierpcach. Na obiad piekł sobie ziemniaki w popielniku albo bób na blasze i popijał ciepłą wodą (tę wersję potwierdziły 3 osoby).
Po I wojnie w roku 1920 gdy Orawę przyłączono do Polski przyszli polscy nauczyciele:
- Katarzyna Jugram od 1921 do 1927r.
- Stefania Hojek (później Chowaniec) od 1927 do 1935 r.
- Salomea Radwat rok.szk. 1935/36
- Zofia Stańska od 1936 do 1939 r.
Po wybuchu II wojny światowej w jesieni 1939 r.
Polska nauczycielka musiała opuścić szkołę. Przyszli nauczyciele słowaccy, gdyż Orawa zostala włączona do Słowacji. Byli to Jan Harwanka i Józef Samleliah a po nich Wandelin Undednik i Briena Girethowa-Stuller, Maria Dziurkiewicz, a potem Miłosz Szwantner i Anna Słowikowa. W szkole była tylko jedna sala, drugą wynajmowano u Jana Kowalka. Później utworzono drugą salę lekcyjną w pokoju nauczyciela, a nauczyciele poszli mieszkać na wieś. W roku 1945 po zakończeniu wojny Orawa wróciła do granic Polski. Wróciła też nauczycielka Zofia Stańska-Kondys i zaczęła urządzać szkołę, która była zdewastowana. Wszystkie akta szkolne, pomoce naukowe i zbiory biblioteczne, były rozrzucone po podłodze i częściowo zniszczone. Właśnie wtedy zginęły księgi, metryki oraz kronika. W 1948 zaczął pracę w tej placówce Antoni Wrona a pracująca tu nauczycielka przeniosła się do innej szkoły. Wówczas wprowadzono do szkoły język słowacki. Nauczyciel uczył i po Polsku i po Słowacku. Tak stan trwał do 1960 roku. Dzieci uczęszczały do szkoły przez 7 lat kończąc 4 klasy. Klasa III trwała 2 lata, klasa czwarta 3 lata. Łączono klasy I z II i III z IV. Od 1962 wprowadzono 7-mio klasową Szkołę Podstawową z językiem polskim, od 1967 roku szkoła stała się 8-mio klasowa
Kierownicy i dyrektorzy
- Zofia Kondys - 1945-1948
- Antoni Wrona - 1946-1953
- Maria Sojka-Sikora - 1953-1979
- Maria Oskwarek - 1979-1981
- Zofia Gogolak - 1981-1991
- mgr Romana Maćkowiak-Stasik - 1992-1995
- mgr Władysław Łabuz - 1995-2008
- mgr inż. Grzegorz Bisaga - 2008
